باز هم شب رسید

با همه  مبهم بودنش

باز هم تو نیستی که ببینی
.
.

باز همان حس مرموز همیشه بامن

تردید

بین بودن و نبودن

ماندن و رفتن

شبها
که نیستی
سکوت جایت هست

مثل همیشه که نیستی و
سکوت هست

کاش می آمدی
و تردید را می بردی

تردید
...

آه از این تردید
!

میهمان ناخوانده تمامی لحظه هایم

رفیق صمیمی تمامی لحظه هایی که تو هستی و نیستی
.

بین بودن و نبودنت
دنیا دنیا فاصله است...

آوای آبی

نوشته شده در جمعه 89/4/25 ساعت 12:39 صبح توسط جاری در تمام لحظه ها| نظرات ( )