امشب

با خود به بستر پر از نبودنت می برم

خاطره ات را

دست

بر گیسوان شبانه اش میکشم

می بویمش

همان بوی آشنا

بوی روزهای با تو بودن.

در آغوشم می کشمش تنگ.

به او میسپارمش

خود را

تن را

جان را.

امشب.........

امشب آن شب ست که وعده اش

زنده میداردم هنوز..........

خاطره ات از تو دوست تر میدارد مرا

آوای آبی

نوشته شده در یکشنبه 89/5/3 ساعت 1:9 صبح توسط جاری در تمام لحظه ها| نظرات ( )