امشب از چشم های تبدارم

قطره قطره ستاره می بارد

یک نفر گریه می کند در من

با دو چشمی که دوستت دارد

هی دلم درد می کشد از تو

هی دلم ریسه می رود تا تو

هی غمت ریشه می زند در من

هیچ کس نیست در من الا تو

 
چند روزی شبیه چشمانت 

مستم و بی دلیل می رقصم

توی دست تو می روم از خود

مثل ماری اصیل می رقصم

 
چند روزیست بی قراری من

شده نقل و نبات مردم شهر

به خیالت پناه می برم از

نیش همسایه و تلاطم شهر

 
از تو من می برم پناه به تو

تو که شیطان تو که خدای منی*

از تو می میرم از تو می مانم 

تو که در واژه ها هجای منی

 
از زبان تو شعله می ریزد

بر تنم دست می کشد یک درد

توی گوشم صدات می پیچد

شعر من درد می کشد ... برگرد

 
امشب از خاطرات کاغذی ات

قایقی کودکانه می سازم

رفتنت بی بهانه زیبا نیست

من برایش بهانه می سازم

 
بی قرارم ! درست مثل کسی 

که نمی داند از چه دلگیر است

می دوم تا نگاه آخر تو

یک نفر طعنه می زند: دیر است!

 
یک نفر غصه دار می گوید

کاسه آبی بریز در راهش

یک نفر مومنانه می خواند

رفته است او ... خدا به همراهش

همیلا محمدی 

نوشته شده در شنبه 89/7/17 ساعت 6:42 صبح توسط جاری در تمام لحظه ها| نظرات ( )