بی مرغ آشیانه چه خالی ست
 خالی تر آشیانه ی مرغی
کز جفت ِ خود جداست !
 آه ، ای کبوتران ِ سپید ِ شکسته بال
 اینک به آشیانه ی دیرین خوش آمدید
 اما دلم به غارت رفته ست
 با آن کبوتران که پریدند
 با آن کبوتران که دریغا
 هرگز به خانه بازنگشتند
  ه.ا.سایه

نوشته شده در سه شنبه 88/5/27 ساعت 12:54 صبح توسط جاری در تمام لحظه ها| نظرات ( )